Wat je kan leren van hete koffie; van pijn naar fijn

Ben jij een van de weinige mensen die pijn fijn vindt? Bespaar mij dan de details en jezelf het verder lezen. Maar houd je net als ik niet van pijn en wil je hier zo snel mogelijk vanaf, lees dan verder. 

Ik besef opeens iets wat ook voor jou belangrijk kan zijn. Ik vertel het je aan de hand van een voorbeeld. Stel je voor: 

Je wekker gaat, je springt onder de douche en doet een scheut koud water bij je thee om deze snel te kunnen drinken. Terwijl je je yoghurt met suikervrije granola wegkauwt, scan je via je IPhone je afspraken voor vandaag en de files. Je zucht want je hebt totaal geen zin, vandaag niet en al een tijdje niet meer. Gelukkig bijna vakantie denk je, terwijl je een laatste blik in de spiegel werpt voordat je gehaast de auto instapt. Op naar een dag vol afspraken en verplichtingen die horen bij een leven dat je als je eerlijk bent geen voldoening meer geeft.  

De file viel mee dus je trakteert jezelf vlakbij kantoor op een goede kop koffie. De verleidelijke geur komt je tegemoet zodra de barista deze voor je neus zet, dus je reikt naar het glas om een eerste slok te nemen. Maar op het moment dat je vingertoppen het glas raken voel je een pijnscheut en trek je je hele hand in een reflex terug. Oeps, het is nog veel te heet, dus weersta je de verleiding en wacht je tot de koffie een beetje afgekoeld is. 

Ons menselijk brein reageert razendsnel bij acuut gevaar, maar bij meer sluimerend ongemak maakt het liever mooie verhalen om de pijn te verhullen. 
‘Ik ben klaar met deze baan, maar dat goede salaris is onmisbaar voor de hypotheek, vakanties en studies van de kinderen.’ 
‘Mijn baas vraagt mij voor extra klussen omdat ik de enige ben die dit zo goed en snel kan, daardoor werk ik veel te veel, maar het vleit me ook wel weer. Ik ben onmisbaar en het is onbespreekbaar om mijn takenpakket wat aan te passen.’ 
‘Dat ik thuis zo moe ben dat ik op de bank in slaap val, neem ik voor lief. Ik heb geen tijd en puf om te bedenken wat ik zou willen veranderen, laat staan hier werk van maken.’

Deze verhalen zijn een rationele manier om van deze anders soortige ‘pijn’ weg te bewegen, zoals je in een reflex ook deed bij die te hete koffie. Alleen koelt die koffie vanzelf af en verdwijnt deze pijn niet zomaar. Sterker nog, deze bouwt zich vaak langzaam op, je raakt eraan gewend en vaak heb je zelf niet meer door waar de echte pijn zit. En geloof me, dit is een perfect recept voor een burn-out als je ervan weg blijft kijken door jouw verhalen als enige waarheid en mogelijkheid te blijven zien. Ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat we een burn-out juist willen voorkomen!

Bij die hete koffie gaat je interne alarmbel rinkelen waardoor je direct in actie komt. Met je verhalen bind je de klepel van die alarmbel vast zodat deze stil blijft en actie uitblijft. Maar dat neemt je sluimerende gevoel van onvrede, spanning of verveling niet weg, sterker nog dat blijft zich opstapelen in je lijf. 

Als coach ben ik van de positieve benadering. En toch besef ik dat het soms nodig is om jou liefdevol naar je eigen pijn toe te leiden. Deze voelen is nodig zodat je jouw hardnekkige verhalen in twijfel gaat trekken om jouw alarmbel wel te laten rinkelen. Daardoor ontstaat er ruimte om in beweging te komen, om samen te ontdekken wat voor jou belangrijk is, welke talenten jij hebt en hoe je die kunt inzetten op een manier die jij fijn vindt. Van pijn naar fijn, dat wil jij toch ook? Neem contact met me op over hoe we dit voor jou kunnen bereiken!