Ratio plus intuïtie is MEER

‘Misschien heb ik jouw intuïtieve kant destijds niet op waarde kunnen schatten. Misschien was de organisatie er niet klaar voor, omdat ratio de boventoon voerde.’ Het ontroert me om deze oprecht uitgesproken gedachte van haar te mogen ontvangen. 

Sinds we bijna tien jaar geleden allebei ABN AMRO verlieten zie ik haar regelmatig op LinkedIn voorbijkomen. En zij mij en mijn blogs ook, hoor ik nu. Ze is inmiddels directeur in een andere organisatie, ik werk als zelfstandige voor verschillende organisaties. In onze werkomgevingen speelt ratio nog steeds de hoofdrol.

Spontaan nodigde ik haar uit om een keer herinneringen op te halen. Dus wandelen we nu samen door het bos, en voeren een openhartig en persoonlijk gesprek. Over ons werk, onze kinderen, onze partners en onze dromen. Zonder werkagenda, met aandacht voor elkaar en tijd om op een bankje van wat schaarse zonnestralen te genieten. 

We lachen als we terugdenken aan de lol die we hadden toen we bij de Action een enorme kar vol knutselspullen insloegen. En we zijn trots op onszelf als we terugdenken aan de gezichten van de topmanagers die we hiermee tijdens een offsite in een oud pakhuis aan het knutselen zetten om hun toekomstvisie vorm te geven. 

De managers keken in eerste instantie bedenkelijk naar de canvasdoeken en deinsde terug bij het idee hun handen vuil te maken aan vingerverf en kinderlijm. ‘Wel zo vriendelijk voor jullie dure pakken’, grapten we.

Ik verpakte het idee om de toekomst visueel te maken in een rationeel argument: creativiteit helpt om beide breinhelften te laten samenwerken en breder naar dit vraagstuk te kijken. Er was frisse weerstand en ongemak, maar al pratende gingen de jasjes uit en maakten ze een voorzichtige start. Met als resultaat negen kleurige doeken met een verhaal, die samen het grote, gemeenschappelijk beeld over de toekomst vormden.

‘Voor mij was en is het heel gewoon om zulke dingen te doen met managementteams,’ antwoord ik op haar opmerking dat ze het destijds nogal een baanbrekend idee van mij vond. Ik realiseer me nu pas dat het voor de organisatie en deze managers lang niet zo gewoon was als voor mij. Terugkijkend is het een mooi voorbeeld van hoe ik mijn intuïtie inkleedde in rationele argumenten om zoiets voor elkaar te krijgen in de door ratio beheerste bankomgeving. Intuïtief vond ik het nodig dat deze mannen zichzelf en elkaar van een andere kant leerden kennen en spontaner hun gedachtes met elkaar deelden, om ze dat te laten doen moest ik het anders brengen. 

Tegenwoordig kom ik openlijker uit voor de kracht van intuïtie en zet deze vaker en bewuster in. Het is makkelijk om de ‘ik zie het niet dus het bestaat niet’ censuur van het rationele brein te volgen. Een alternatief, zeker als iets stroef verloopt of niet lukt, is op zoek gaan naar extra essentiële informatie vanuit je intuïtie om daar samen met je rationele brein je voordeel mee te doen. 

Ze vraagt naar de paarden die ik hiervoor ook inzet, omdat ze mijn blog daarover las. ‘Het paard werkt altijd intuïtief en helpt het managementteam ontdekken wat ze zelf intuïtief al weten, maar waar hun rationeel ingestelde hoofden niet zo makkelijk bij kunnen. Hoe dat werkt lijkt magisch, maar het resultaat is kraakhelder en geeft meer richting en kleur aan de toekomst, net zoals de vingerverf schilderijen dat toen deden,’ vertel ik haar. 

Ik nodig haar uit om bij gelegenheid nog eens samen te werken en de kracht te ervaren als de twee werelden van ratio en intuïtie bij elkaar komen, met of zonder de hulp van een paard. En die uitnodiging is bij deze ook voor jou als lezer. Neem bij interesse contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek!